DAG 8: De pracht van de quiraing
Dit bijzondere gebied in het noorden van het schiereiland Trotternish bezoek je best in ideale weersomstandigheden, alleen al voor het zicht.
Regenen ging het zeker niet doen, en er was weinig wind, bij felle wind wordt deze tocht afgeraden.
We reden via Staffin, daar namen we een eenbaansweg, dit is de mooiste route om de Quiraing te bereiken omdat je reeds van in de auto van de pracht kan genieten.
Na de auto achter te laten op het parkeerterrein begonnen we aan de tocht, het was bewolkt en zag er niet naar uit dat het ging opklaren, maar het weer is hier zo onvoorspelbaar dat het niet onmogelijk is dat we straks zwetend in volle zon de bergrichel opstappen...
Het werkelijk spectaculaire Quiraing is een icoon van Schotland.
Het is een aardverschuiving op de oostelijke zijde van de Meall na Suiramach, de meest noordelijke top van de Trotternish Ridge op het eiland Skye.
Quiraing is het enige deel van dit gebied dat nog verschuift: de weg aan de basis bij Flodigarry moet nog ieder jaar worden hersteld.
De Quiraing zijn benaming stamt uit het Oudnoords, de woorden kvi en rand betekenen ronde plooiing.
Veel mensen bezoeken alleen het eerste korte deel van het pad, wat zonde is want zo mis je de adembenemende verzichten eens je boven bent.
Maar door de wolken kon ik het wel snappen dat we veel terugkomers aantroffen op ons pad.
Ik zag echter dat de wolkensluier dunner werd en hoopte op een opklaring.
En toen gebeurde het mirakel waar ik op hoopte, vanuit de Atlantische Oceaan blies een windje de wolken het land in en de Quirang lag blakend in de zon!
We hielden regelmatig halt om knie, rug en andere ledematen te sparen.
Deze tocht kan je doen in 3 uur maar wij deden er twee uur langer over.
Wat mij betreft kon deze wandeling niet traag genoeg gaan.
Dit was echt genieten!
We bereikten het keerpunt van de richel, we liepen nu bovenaan de kliffen.
We liepen verder naar de top van de Meall na Suiramach (543 m) en konden de hele Quiraing overzien.
De zon scheen en we keken uit over Skye, het eiland Raasay was goed zichtbaar.
We wandelden in een levensechte buitengewoon prachtige postkaart.
Dit is de "tafel", er wordt verteld dat ten tijde van de invallen van de Vikingen hier vee werd verstopt.
Deze weide is enkel te zien vanuit een bepaalde plek bovenaan de kliffen, omringd door hoge rotspieken is het niet zichtbaar uit het dal, een verborgen plek.
Hoe ze hier vee naartoe brachten brengen is een raadsel maar ik twijfel er niet aan dat hier elfen, kabouters en trollen leven.
Alleen al om dit te zien is de wandeling de moeite.
We stapten nu een eind over drassige weides, net onder de wolken, de schapen hadden ook de weg gevonden naar dit wonderbaarlijke landschap.
Het pad van de afdaling is erg geërodeerd, het is steil en drassig en zou om verdere erosie te voorkomen beter eens deftig worden aangelegd.
Dit was geen gemakkelijke afdaling, we waren te warm gekleed voor dit plotse zomerweer, gelukkig hadden we zicht op de parking.
Dit is een wandeling die ik zeker nog ga doen, misschien eens in de herfst als de Quiraing roestbruin kleurt.
Dit verkeersbord bevat alle kleuren van de regenboog.
We gingen iets eten in Portree, op weg naar daar passeerden we het havenstadje Uig.
In 2016 namen we hier de ferry naar de Buiten-Hebriden met o.a. Harris en Lewis.
Portree is de hoofdstad van Skye, de Happy Cow app leidde ons naar het Japanse restaurant Tomita Sushi’s waar er enkele lekkere plantaardige gerechten op de kaart stonden.
Een mooie culinaire afsluiter van de dag, of toch nog niet helemaal, terug gekomen in Sgarbh Lodge wachtte ons alweer een lekker dessertje in de vorm van een Cranberry en Coconut Flapjack.
Morgen gaan we op zoek naar feeën!
Jacky De Reviere
25/06/2022
Geen opmerkingen:
Een reactie posten