Haspengouw - Ardennen - Eifel, Moezel & Rijn - Limburg: September 2020

Deel 1: Haspengouw

Liever naar het Noorden...sowieso, maar de huidige situatie dwingt ons in de buurt te blijven.
Dit jaar naar het Oosten dus, een 13-daagse rondrit met een kleine elektrische auto die in Aalst zijn eerste stop hield, niet dat dit mijn droombestemming is maar we zouden er de auto wat opladen.
Het opladen was niet echt nodig om onze bestemming die avond te bereiken maar we konden dan nog wat rondtoeren als we aangekomen waren in Bertrée, waar we zouden overnachten.
We bezochten het Stedelijk Museum en aten een lekkere hap achteraf.
Plannen vooraf was noodzakelijk, door te reizen met een E-Smart met een actieradius van 150 Km weet je maar beter waar je de volgende avond overnacht, en als er kan worden opgeladen.
In die buurt dient een restaurant te zijn met vegan opties op de kaart...en we gingen naar het land van worst en schnitzels, een hele uitdaging die ik met volle moed aanging. 

In Aalst is een Interparking, dit was handig.
Met de P-kaart laadt men er gratis op, met die kaart parkeer je sowieso altijd goedkoper en dien je geen ticket te nemen, ik kan het iedereen aanraden.
We bezochten dus het museum dat ons de stadsgeschiedenis leerde, o.a. veel aandacht voor Daens, in die dagen aten ze vooral veel brood, weinig vleesch en kreeg den man 0.30 frank drinkgeld.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Adolf_Daens
Twitter bestond nog niet maar de kranten vervulden die taak met verve. 😀
In de oorlog lette je maar beter op je uurwerk wanneer de duiven uitvlogen.

Er is ook een permanente tentoonstelling gewijd aan landschapsschilder Valerius De Saedeleer.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Valerius_De_Saedeleer

Perelaar (1926)

 

De dikbuikige schilder kijkt tevreden uit over het pleintje naast het museum.

Erna aten we bij Ellis Gourmet Burger een heerlijke Shitake- en Beyond Burger voorafgegaan door lekker fingerfood.
Martine bestelde Sticky Flower Wings.
Dat is gepaneerde bloemkool, zoete sriracha glaze, sesamcrunch en peterselie. Heel lekker!

We reden door naar Haspengouw, een streek van appelen en peren maar ook van Gallo-Romeinse vondsten.
15 tumuli (grafheuvels) liggen er verspreid in het landschap.
Ze dateren uit de 2e eeuw.
We gingen op zoek naar enkele tumuli die niet zo ver van de B & B lagen waar we zouden overnachten. De eerste die op ons pad lag was de Avernassetom, met een diameter van 23 meter en een hoogte van 8 meter, de grootste van de streek.
Meer info is hier te lezen:
https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/302704

De Twee Tommen staan iets verderop,
Deze twee Romeinse grafheuvels behoren tot de weinige goed bewaarde tumuli. De noordelijke tumulus bedekte mogelijk een vernield graf.
https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/302703

En waarom geen drie tommen?
Drie grafheuvels, vermoedelijk daterend van voor de Romeinse periode. De heuvels zijn geconstrueerd bovenop een graf (met crematieresten).
In de twee buitenste tumuli van de Drie Tommen werd geen graf gevonden.
De grafheuvel op het grondgebied Kortijs bleek leeg te zijne andere grafheuvel op grondgebied Vorsen was aangelegd boven een brandstapel.
De middelste tumulus bevatte wel enkele archeologische vondsten, onder andere twee bronzen munten, glazen halsemflesjes, een dobbelsteen, een vergulde urne en allerlei aardewerk. 

Dan verder naar B & B In Motion in Bertrée, voor twee dagen onze gezellige  uitvalsbasis om de streek te verkennen, we deden dit per auto maar dit is ook een mooie fietsstreek.

Deze kleine eco-boerderij draait om de verstrengeling van rust en natuur.
Tussen de poezen, schapen en ezels is het heerlijk vertoeven, er is tevens een bio moestuin en boomgaard.

Je krijgt er alles wat je nodig hebt, inclusief een lekker biologisch en plantaardig driegangen avondmaal (op aanvraag) en ontbijt dat de gastvrouw op tafel tovert.
Er is geen wifi, ideaal voor een digital detox.
https://www.in-motion.be/thuis.html
De B & B wordt uitgebaat door twee vriendelijke dames die de hoeve hebben gerestaureerd met eco-vriendelijke materialen.
Nog vermelden dat Velt leden van 10% korting kunnen genieten.
https://velt.nu/inmotion
We maakten het ons gemakkelijk en aten er beide avonden, en dat het lekker was!

Een heerlijke soep, recht uit de moestuin!

Een miso soepje om het ontbijt mee te beginnen

 

 

Na het ontbijt maakten we een rondrit langs een dorp dat liever een vrije republiek wou zijn, op ons pad kwamen we een bevlogen oud-strijder tegen, een verwaarloosde tumulus en een ijverige landbouwer die dacht deel te nemen aan het wereldkampioenschap hooibalen stapelen.
De kerncentrale van Tihange doemde als een ijkpunt op aan de einder.

 

We reden door naar Huy, een stad vol kunstzinnige katten en een fort met een boeiende geschiedenis.

 

We hadden het fort voor ons alleen, de poortwachter liet ons binnen door een enorme grendel weg te schuiven, een vriendelijke man maar Martine vermoedde toch dat er een psychopaat in school die ons vast in de waterput van 90 meter diep zou gooien...
Zover kwam het gelukkig niet, we hadden het fort voor ons alleen en een mondmasker was niet nodig.
Het fort werd gebouwd tussen 1818 en 1823 op de site van het oude kasteel Tchestia dat vernield werd in 1717.

Het enige overblijfsel is de put van 90 m diep die in de 16e eeuw werd gegraven.
Van mei 1940 tot 5 september 1944 vormden de Duitsers het fort om tot gevangenenkamp.
Er werden meer dan 7000 gevangenen met diverse nationaliteiten opgesloten.

Het museumgedeelte belicht de leefomstandigheden van de gevangenen in het fort, het dagelijks leven onder de bezetting tijdens Wereldoorlog Twee.
Met zijn sinistere gevangeniscellen, zijn ondervragingsruimte, zijn rudimentaire wasplaatsen en zijn detentiekamers, blijft het fort een intacte getuigenis van de Nazi-concentratiekampen.

Een donkere trap leidde ons naar het dak van het fort waar we een mooi zicht hadden over de stad waarnaar je zeker geen stenen mocht werpen...ergens anders misschien wel? 😂

Na het bezoek daalden we af via het bos naast het fort en aten in de stad een late en lekkere middagsnack in de fiets-brasserie MUR - Coffee & Cycling, er staat daar standaard een zéér lekkere avocado salade op de kaart.
Perfecte kruiding en dressing en een Kwaremont maakte het af.

Heel wat kunst in het straatbeeld van Huy, naast de talrijke kleurrijke katten ook sculpturen van metalen vogels gespot.

We reden verder naar een ander kasteel waar sodomie en andere perversiteiten zich voltrokken in de tuin, maar stopten eerst aan de Romaanse Toren in Amay.

De meer dan 15 meter hoge Romaanse Toren van Amay, ook wel Toren van Waroux genoemd, dateert uit de 12e eeuw en bestaat uit steenkoolhoudende zandsteen.
De toren diende als wachttoren voor de procureurs die geacht waren het prinsbisdom te bewaken.
Vroeger was hij door een slotgracht omgeven.
Het gebouw bestaat uit drie boven elkaar gelegen woonvertrekken.
Op het gelijkvloers bevindt zich de stal met een waterput, overspannen door een tongewelf.
Het eerste verdiep biedt plaats aan het woonvertrek, overspannen met graatgewelven, voorzien van een
lavabo en een open haard.
Deze woonkamer kon enkel bereikt worden via een ophaalbrug.
De slaapruimte, die daar boven ligt, kon bereikt worden via een ongemakkelijke trap in het muurwerk.
Deze trap passeerde langs een inmiddels verdwenen uitspringende latrine.
Helaas, wij zagen daar niet veel van want de toren was gesloten...
Dan maar verder naar het Kasteel van Jehay. 

Het kasteel werd gebouwd in de 15e eeuw waar eerder een Keltisch gebouw stond en later een Romeins kamp.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kasteel_van_Jehay
Vanaf 1720 in het bezit van de familie van den Steen tot het overlijden van graaf Guy van den Steen in 1999.

Het kasteel staat momenteel in de steigers en was niet te bezoeken, wel een tentoonstelling van de kunstschatten en rariteiten van het kasteel waaronder een gekrompen hoofd... een trofee dat de wreedheid van de mens toont.
De huid werd van de schedel gesneden en gekookt wat het doet krimpen en het haar doet vaster zitten.
Opgevuld met zand en stenen, de mond werd met een touw dicht gesnoerd zodat de vijand voor altijd blijft zwijgen.
Wie dit deed had blijkbaar ook zand en stenen in het hoofd...

De foto hieronder is een koffer (17e eeuw Duitsland) en kan enkel worden open gemaakt door twee personen die elk een sleutel bewaren.

Het kasteel heeft een grote tuin met naaktbeelden gemaakt door de laatste bewoner Guy van den Steen die ook beeldhouwer was.
Beelden van vrouwen met opengesperde benen waar een riviertje door stroomt, vrouwen die copuleren met reuzenspinnen en andere insecten, de man liet zijn fantasie de vrije loop.

De tuin herbergt tevens een enorme ommuurde moestuin waar deze kerel toezicht houdt.

We verlieten het kasteel met zijn bijzondere tuin net voor sluitingsuur en nog net op tijd om tijdig terug te zijn bij B & B In Motion voor het avondmaal.

Na het ontbijt en het uitchecken reden we naar de ruïne van de feodale burcht van Moha.

Het huis ernaast schoot zonnestralen over onze hoofden heen.

Het graafschap Moha in de provincie Luik bestaat al lang niet meer en het feodale kasteel dat ooit hoog boven het dorp Moha uitrees is nu een ruïne.
De geschiedenis van wat ooit een versterkte burcht was gaat heel ver terug in de tijd.

In 1031 was het zeker reeds bewoond, het diende dan om invallen van de Noormannen tegen te houden.
Het graafschap Moha ontstond waarschijnlijk na het uiteenvallen van het Karolingische rijk.
Het lag tussen de graafschappen Namen en Hoei en het prinsbisdom Luik en het hertogdom Brabant.
Deze ligging zorgde herhaaldelijk voor conflicten.

In 1225 stond Moha onder gezag van de prins-bisschop van Luik, Hugo II van Pierrepont.
Het kasteel werd een fort en gevangenis.

In 1376 belegerden de opstandige inwoners van Huy het kasteel en dit betekende het begin van het verval, het werd een kazerne en in de loop van de zeventiende eeuw werd ze verlaten.
Sinds 1981 is er een restauratie aan de gang.
Rechtover het kasteel staat de kerk van Moha eveneens op een heuvel.
Net zoals in het museum in Aalst, het fort van Huy en het kasteel in Jehay waren we hier alleen...mondmaskers en Covid-19 leken even niet te bestaan.

Voor we de Ardennen binnen reden gingen we een whisky destilleerderij, The Owl Distillery bezoeken in Fexhe-le-Haut-Clocher.

Daar wordt The Belgian Owl gestookt, een single malt whisky uit Haspengouw.
Die werd al meermaals uitgeroepen tot beste whisky van Europa en wordt gemaakt met gerst afkomstig uit eerlijke handel die uitsluitend in Haspengouw wordt verbouwd.
We kregen een rondleiding met erna, een degustatie van enkele whisky's.

Ze weten hier heel goed waar ze mee bezig zijn, ze hebben de stookketels van de Schotse Caperdonich Distillery kunnen overkopen, het gebeurt heel zelden dat Schotten die verkopen aan buitenlanders...
Door de gierst die groeit op de velden in de buurt van The Owl Distillery is het echt wel een streekproduct en het Haspengouwse water zorgt voor de typisch fruitige toets.
Ik kocht na het proeven een speciale editie met een alcoholgehalte van 72.6%.

Dit was de laatste stopplaats in Haspengouw, we reden nu door naar de Ardennen.

Jacky De Reviere
september 2020